inglorious, unhonoured, abject.
ἅδοξος. ingorius, ignobilis. Որ չունի փառս ինչ. անփառունակ. անփառաւոր. անշուք. խոնարհ. նուաստ. նամսըզ. պիիզզէթ. հագիր.
Ոչինչ օգուտ է փառք անփառի. (Վրք. հց. ձ։)
Զանփառն եւ զանկատարն ... միացեալ ընդ անփառիս եւ անկատարիս. (Խոսրովիկ.։)
Անփառ, աղքատ յաղքատաց. (Բրս. հայեաց.։)
Ոչ զփառաւորն, եւ ոչ զանփառսն. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 5։)
Ոչ ոք կարէ ճոխանալ առանց անփառից. (Մխ. առակ.։)
Ոմանք անփառք եւ աներեւելիք գոլով. (Անյաղթ պորփ.։)
Աներեւոյթք, անփառք, նուաստք. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Առ խոնահրութեանն եւ աղքատութեանն, եւ անփառն լինելոյ։ այսպէս խոնարհ եւ անփառ երեւեցաւ. (Սկեւռ. ես.։)
Ըստ մարմնազգեցութեանն անշուք եւ անփառ յերկրի շրջելոյն. (Վահր. յայտն.։)
Եւ Զրկեալ ի փառաց, կամ ի պսակաց.
Մնան ի տեղի ինչ՝ անվտանգ ի սատանայէ, եւ անփառս յաստուծոյ. (Լմբ. պտրգ.։)